گزارشي تحليلي در مورد زندان اوين

اطلاعيه دادگستري استان تهران مي گويد که تاکنون براي 89 تن از بازداشت شدگان حوادث پس از انتخابات حکم صادر شده است. اين اطلاعيه موارد اتهامي را تباني بر عليه امنيت کشور، تخريب اموال عمومي و محاربه و مفسد في الارض ذکر کرده است. دادگستري استان تهران مي گويد براي 81 تن حبس از شش ماه تا 15 سال، براي 5 نفر حکم اعدام صادر شده و 3 نفر نيز تبرئه شده اند. در اين اطلاعيه به نام اين متهمان اشاره اي نشده است. در همين حال مهديه محمدي همسر احمد زيد آبادي روزنامه نگار و فعال دانشجويي مي گويد قاضي پرونده تاکنون 3 حکم آزادي همسرش را به زندان ابلاغ کرده اما مسئولان زندان اوين از اجراي آن جلوگيري کرده اند. اين در حالي است که برخي منابع از اعتراض زندانيان بند 350 اوين به شرايط زندان خبر داده اند. مسئولان اوين در پاسخ به اين اعتراض تعدادي را به سلول انفرادي فرستاده اند که بهمن احمدي امويي روزنامه نگار از جمله اين زندانيان است. زندان اوين در دهه 40 شمسي در نزديکي روستاي درکه و در تپه هاي اوين ساخته شد، در زمين هاي متعلق به سيد ضيا طباطبايي که زماني نخست وزير بود. اوين زماني مورد بهره برداري قرار گرفت که جنبش هاي مسلحانه در ايران شکل گرفته بود و نياز به بازداشتگاهي جديد در تهران احساس مي شد. اوين براي نسل انقلابي نماد استبداد بود. و شايد اين تصور وجود داشت که اين بازداشتگاه پس از اين محل بازداشت زندانيان سياسي نخواهد بود. اما حوادث دهه 60 نه تنها اين باور را کنار زد بلکه در اوين ساختمان هاي جديدي ساخته شدند تا پاسخگويي نياز جمهوري اسلامي براي بازداشت هاي گسترده مخالفان باشند. محمد کچويي اولين رييس اوين (پس از انقلاب) نيز در سال 60 به دست يک پاسدار به قتل رسيد. اما آنچه از اوين يک بازداشتگاه مخوف آفريد نه تنها اعدام و شکنجه بلکه وجود دادستاني به نام اسداله لاجوردي بود. نام او بي هيچ ترديدي با شکنجه و اعدام زندانيان سياسي عجين شده است. اين زندان بر خلاف همه زندان هاي مشابه در جهان مديريت متمرکز ندارد و هر نهاد امنيتي جمهوري اسلامي مي تواند در آن بخشي را به خود اختصاص دهد تا در اوين زندان ويژه و بازجوي ويژه خود را داشته باشد. بند 209 زندان ويژه وزارت اطلاعات است. اوين در دهه 60 براي کساني که بازداشت مي شدند و چشم بند داشتند با يک سراشيبي که بازجويان آن را پبچ توبه مي ناميدند، شناخته مي شد. اين زندان زندانيان بسياري را ديده از خسرو گلسرخي، بيژن جزني در سالهاي پيش از انقلاب تا عباس امير انتظام سخنگوي دولت موقت که 20 سال زنداني بود و بسياري از حوادث آن سالها را از نزديک ديده تا دکتر شجاع الدين شيخ الاسلام زاده که وزير بهداري کابنيه هويدا بود ولي پس از انقلاب در اين زندان به طبابت پرداخت، تا نورالين کيانوري آخرين دبير کل حزب توده و نوه شيخ فضل اله نوري، و همسرش مريم فيروز. اما زندان اوين پس از انتخابات رياست جمهوري ميزبان جمعي از فعالان سياسي است که زماني از مديران ارشد جمهوري اسلامي بودند. حدود 32 روزنامه نگار و وبلاگ نويس نيز در اين جمع حضور دارند.
برگرفته از سايت صداي امريكا