کمیته حمایت از روزنامه نگاران از امیدرضا میرصیافی؛ وبلاگ نویس ایرانی که در زندان اوین جان باخت، به عنوان یکی از موارد مرگ روزنامه نگاران در جهان، در سال جاری میلادی یاد کرده است.
۱۳۸۸/۰۹/۲۷
کمیته حمایت از روزنامه نگاران در آخرین گزارش سالانه خود، با اعلام این که در سال ۲۰۰۹ دست کم ۶۸ روزنامه نگار در سراسر جهان، هنگام انجام فعالیت حرفه اى خود جان باخته اند، از «در گذشت مشکوک» امیدرضا میرصیافی, وبلاگ نویس ایرانى، در زندان اوین نیز به عنوان یکى از این موارد یاد کرده است.
بر اساس آمار اعلام شده از سوى کمیته حمایت از روزنامه نگاران که مقر آن در نیویورک است، سال ۲۰۰۹ مرگ بارترین سال براى روزنامه نگاران در سراسر جهان بوده و شمار تلفات کارکنان رسانه ها در این سال حتى از سال ۲۰۰۷ و اوج حوادث خشونت آمیز عراق نیز بیشتر بوده است.
بر اساس این آمار؛ شمار تلفات کارکنان رسانه هاى خبرى در سال ۲۰۰۹ در مقایسه با سال پیش از آن، حدود ۶۰ درصد افزایش یافته و از ۴۲ مورد به ۶۸ مورد رسیده است.
این در حالى است که کمیته مزبور مى گوید: علاوه بر این تعداد، ۲۰ مورد دیگر از مرگ روزنامه نگاران در سال ۲۰۰۹ به ثبت رسیده که هنوز مشخص نیست که آیا مرگ این عده در ارتباط با فعالیت حرف هاى آن ها بوده یا خیر.
در گزارش سالانه این سازمان غیر دولتى حامى روزنامه نگاران در جهان هم چنین آمده است که در سال جارى میلادى تنها در جریان خشونت ها در فیلیپین، بیش از ۳۰ نفر از کارکنان رسانه ها جان خود را از دست داده اند.
این گزارش با بى سابقه توصیف کردن ابعاد قتل عام کارکنان رسانه ها در فیلیپین، مى افزاید: «تنها در یک مورد در ماه نوامبر، در جریان درگیرى هاى خشونت آمیز میان گروه هاى سیاسى رقیب، یازده نفر از کارکنان رسانه ها در این کشور، به صورت وحشیانه اى به قتل رسیدند.»
پیش از این حادثه، حمله افراد مسلح به ساختمان تلویزیون «الشعبیا» در بغداد، در سال ۲۰۰۶ مرگ بارترین رویداد براى خبرنگاران به شمار مى آمد که در جریان آن، یازده نفر کشته شده بودند.
در سال ۲۰۰۹، پس از فیلیپین، کشور سومالى از نظر شمار تلفات روزنامه نگاران و خبرنگاران، در رده دوم قرار گرفته است. دست کم ۹ خبرنگار محلى، در حال پوشش رویدادهاى خشونت بار این کشور در سال جارى کشته شده اند.
این در حالى است که شمار تلفات کارکنان رسانه هاى خبرى در عراق رو به کاهش نهاده است، به طورى که در سال جارى تنها چهار خبرنگار در این کشور کشته شده اند که این رقم پایین ترین میزان تلفات کارکنان رسانه ها از زمان آغاز جنگ عراق است.
بر اساس گزارش کمیته حمایت از روزنامه نگاران؛ در سال جارى که رو به پایان است، چهار خبرنگار نیز در پاکستان کشته شده اند.
جوئل سایمون؛ مدیر این کمیته، در باره وضعیت روزنامه نگاران در سال جارى میلادى گفته است: «سال ۲۰۰۹ به تنهایى براى کارکنان رسانه ها سال فاجعه بارى بود، ولى در عین حال این وضعیت نمایان گر ادامه روند دیرینه اعمال فشار، خشونت و سرکوب کارکنان رسانه هاست.»
به گفته وى، بیشتر روزنامه نگاران جان باخته در سال ۲۰۰۹ ، خبرنگاران محلى بودند که هنگام فعالیت خبرى کشته شده اند.
آقاى سایمون با انتقاد از عدم مجازات عاملان مرگ روزنامه نگاران مى افزاید: «مبارزه با این تصور که گویا قتل روزنامه نگاران بدون مجازات خواهد ماند، تنها راه کاهش شمار تلفات است.»
کمیته حمایت از روزنامه نگاران از «قتل» به عنوان مهمترین علت مرگ روزنامه نگاران یاد کرده و افزوده است: «از میان خبرنگارانى که در سال ۲۰۰۹ جان باخته اند، دست کم ۵۰ نفر به دلیل فعالیت هاى حرفه اى خود شناسایى و تعقیب شده و به قتل رسیده اند که این میزان تقریباً دو سوم کل تلفات کارکنان رسانه ها را شامل مى شود.»
هم چنین یازده خبرنگار نیز در جریان پوشش اخبار جنگ و زد و خوردهاى مسلحانه هدف گلوله قرار گرفته و کشته شده اند و هفت نفر دیگر نیز هنگام انجام وظیفه در موقعیت هاى خطرناک مانند عملیات پلیس یا تظاهرات خیابانى، جان خود را از دست داده اند.
بر اساس گزارش سالانه کمیته حمایت از حقوق روزنامه نگاران، از میان ۶۸ مورد کارکنان رسانه ها در سال ۲۰۰۹ در جهان، تنها دو مورد آن به خبرنگاران خارجى مربوط بوده و ما بقى شامل خبرنگاران محلى بوده است.
هم چنین ۵۶ تن از قربانیان از خبرنگاران روزنامه ها بوده اند که این نمایان گر آن است که «روزنامه ها و کارکنان آن ها هم چنان در خط مقدم پوشش حوادث خطرناک هستند».
کمیته حمایت از روزنامه نگاران از سال ۱۹۹۲ اقدام به جمع آورى اطلاعات و آمار مربوط به مرگ کارکنان رسانه ها و روزنامه نگاران و انتشار آن کرده است.
