کسی با کاغذ پاره خامنه ای به چاه نمی رود

منصور امان

ترفند آیت الله خامنه ای برای تحکیم موقعیت خود و ایجاد زمینه سرکوب بیشتر از طریق شانتاژ و جنجال، انزوای وی در میان بخش سُنتی دستگاه روحانیت را بیشتر به رُخ کشیده است. در حالی که ولی فقیه "نظام" اُمیدوار بود در گرد و خاک تعزیه "کاغذ پاره" و زیر فشار هیاهوی ناشی از آن مُخاطبان خود را به آدرس اشتباهی و پُشت سر خود بکشد، چنین نمی نماید که یکی از مُهمترین ابزارهای صحنه گردانی یعنی، این دسته از روحانیون و مراکز بُلندپایه، تمایل زیادی به همبازی شُدن با او داشته باشند.

این واقعیت را از جُمله آیت الله احمد خاتمی، یک مُلای برجسته ی حُکومتی آشکار ساخته است. وی روز گُذشته (شنبه) در مدرسه فیضیه قُم از بی اعتباری آقای خامنه ای در پایگاه های سُنتی روحانیون پرده برداشت و شکایت کرد: "در زمان امام راحل وقتی ایشان اشاره به موضوعی می کرد، حوزه با تمام وجود برمی خاست اما امروز وقتی آقا در خُصوص حوادث انتخابات سُخن می گویند و هُشدارهای لازم را می دهند، هیچکس توجُه ندارد."

وی همچنین در تلاش برای تحریک احساسات شنوندگانش، به گونه بی پیشینه ای انزوای آیت الله خامنه ای در میان طیف یاد شُده را تایید کرد: "در شرایط کُنونی، مقام مُعظم رهبری در غُربت به سر می برند."

این سُخنان به روند سراشیب آتوریته و نُفوذ آقای خامنه ای در میان کسانی اشاره دارد که با وجود بهره بُردن از توازُن سیاسی و اقتصادی موجود، اشتیاق فراوانی برای گره زدن جایگاه و منافع خویش با سرنوشت نه چندان روشن آقای خامنه ای نشان نمی دهند. این امر به ویژه در جنجال اخیر و با عدم واکُنش یا برخورد بسیار مُحتاطانه مراجع و مُلاهای پُر نُفوذ سُنتی به خیمه شب بازی آیت الله خامنه ای، به گونه آزار دهنده و همینطور تهدید آمیزی نمایان گردید.

در همان حال که بیشتر مُلاهای پُرسابقه از معرکه ی کاغذ پاره خود را کنار کشیده اند، تنها واکُنش آشکار در میان این طیف از سوی آیت الله مکارم شیرازی صورت گرفته تا در یک موضع دو پهلو، پوزش مُحترمانه خود از همراهی با آقای خامنه ای و نقش آفرینی فعال در تیاتر وی را اعلام کُند.

همزمان منابع حُکومتی گُزارش کرده اند که آیت الله امامی کاشانی با انجام معرکه گیری گُماشتگان آقای خامنه ای در مدرسه تحت اداره خود (مدرسه عالی مُطهری) مُخالفت کرده است. مراسم مزبور که تنها نوع از این تجمُعات در تهران بود، پس از مُدتی سرگردانی در خیابان ناصر خُسرو، سرانجام با سُخنرانی یک مُلای دون پایه که "جویدن خرخره مُخالفان آقا" را به شنوندگانش رهنمود می داد، به پایان رسید.

تیر شلیک شُده آیت الله خامنه ای، به شتاب در حال تغییر مسیر و کمانه کردن به سمت خود او است. جُز همدستان نظامی – امنیتی وی کمتر کسی حاضر است با طناب "مقام مُعظم" به چاه برود، "رهبر" رنگ باخته می تواند این یادآوری را بر سر برگ هر پروژه ای که برای بقای خود طراحی می کند، به چاپ بدهد.